De echte klap kwam voor Matthew – Matt – Desmond pas echt toen hij ging studeren, schrijft hij in zijn nieuwe boek Poverty, by America. Zijn studiegenoten reden rond in BMW’s, hij had het overgrote deel van zijn studententijd geen auto. Hij overleefde op sardines en ander blikvoer, zij haalden sushi. De stad waar zijn universiteit was gevestigd, spendeerde jaarlijks miljoenen dollars om een kunstmatig meer in stand te houden, water dat verdampte onder de felle zon in Arizona, terwijl een paar straten verderop de daklozen op straat moesten leven.

Desmond vertelt hoe hij op de campus bij de daklozen ging hangen, niet om soep aan ze uit te delen, maar om met ze te praten. Na zijn eigen jeugd, zonder veel geld en soms ook zonder een dak boven zijn hoofd, was hij in shock door de aanblik van zoveel overvloed. ‘Praten met daklozen hielp me om te verwerken wat ik om me heen zag. En dat was geld. Zo ontzettend veel geld.’

Zijn beschrijving van de flagrante overdaad aan de ene...