Hoe de menselijke maat onder Rutte een verkooptrucje werd

De menselijke maat. Ineens is hij overal. Als doekje voor het bloeden en tegelijkertijd als een zwaluwstaartje dat de kissebissende coalitiepartijen in Rutte IV bijeen moest houden. Sinds de val van het kabinet-Rutte III in januari 2021 zoekt de politiek wanhopig naar die felbegeerde menselijke maat in wet- en regelgeving.

Dat blijkt nog niet zo eenvoudig. Wie als buitenstaander wil weten hoe het na de tweeënhalf jaar lange politieke speurtocht gaat met de menselijke maat, verdrinkt subiet in een angstaanjagende hoeveelheid rapporten, analyses, voortgangsrapportages en programma’s. Dikke stapels papier die vooral een onmachtige overheid verbloemen, geleid door bestuurders die verblind zijn door modellen en niet goed meer weten voor wie ze eigenlijk alles doen.

‘Uit diverse onderzoeken blijkt dat de standaardburger niet bestaat,’ schreef minister Hanke Bruins Slot van Binnenlandse Zaken enkele maanden geleden aan de Tweede Kamer,...