Op de ochtend dat de Oekraïners erin slaagden ernstige schade toe te brengen aan de brug over de Straat van Kertsj, die het schiereiland Krim met Rusland verbindt, reed ik met een aantal collega’s van de stichting Open Door Ukraine in de richting van de gedeeltelijk bezette provincie Zaporizja. We wilden in het stadje Vilniansk op zo’n zeventig kilometer van het front een door oorlogsgeweld gehavend regionaal hospitaal bezoeken. Aangezien Poetin de herhaalde aanval op ‘zijn’ brug niet onbeantwoord zou laten, maakten we ons op voor een onrustige week.

We besloten op het laatste moment om veiligheidsredenen niet in Zaporizja zelf te overnachten, maar in de zo’n tweehonderd kilometer stroomopwaarts aan de Dnipro gelegen stad die de naam van deze rivier draagt (vroeger Dnjepropetrovsk). Ik was nooit eerder in Dnipro geweest, en de stad bleek een aangename verrassing. Vlak voor een van de vijf grote stuwdammen lijkt de Dnipro hier bijna net zo breed als het IJsselmeer. Dnipro...